مقالات آموزش فن بیان

“عذر می خواهم”؛ این دو کلمه ساده وقتی در کنار هم قرار می گیرند تبدیل به دشوارترین و عذاب آورترین جمله دنیا می شوند. این موقعیت برای همه ما پیش آمده است و ممکن است فراموش کرده باشیم. مثل همان پشت چراغ قرمز ایستادن ها و تجاوز به حقوق گروهی از افرادی که در حال راه رفتن روی خط عابر پیاده هستند؛ اما با حق به جانب بودن خودمان جرئت عذرخواهی کردن را از خود می گیریم. خیلی از نزاع ها و بحث های طولانی در خانواده یا بین دوستان هم از همین کم دل و جرئتی شروع می شود. شجاعتی که یا به خاطر غرور زیادی است یا به خاطر خجالت زده شدن و ترس از عواقب و احساسات بعد از عذرخواهی کردن. بعضی  هم از روش عذرخواهی بدون عذرخواهی استفاده می کنند که در واقع عذر بدتر از گناه است! چون ندامت و پشیمانی در پس این عذرخواهی دیده نمی شود. به نظر می رسد ما به خاطر سبک زندگی و فشارهایی که به صورت روزمره تحت آن ها قرار می گیریم معمولا از به کارگیری فن بیان عذرخواهی طفره می رویم. شاید هم خانه از پای بست ویران است و ما هرگز یاد نگرفته ایم چه طور باید در قبال اشتباهات و خطاهای خود متاسف باشیم!

عذرخواهی انواع و اقسام خود را دارد، عذرخواهی زمان و مکان خود را می طلبد و از همه مهم تر این است که چه طور عذرخواهی کنیم. تمام این موارد سرفصل های بحث امروز ما در دانشگاه زندگی است بلکه از این پس به خوبی بیاموزیم چه طور با فن بیان عذرخواهی پای اشتباهاتمان بایستیم.

فن بیان عذرخواهی کردن از دیگران

اگر در اطراف شما افرادی وجود دارند که حتی وقتی واقعا کاری را انجام می دهند که باعث آزار شده است یا زمانی که خودشان هم به اشتباهاتشان پی می برند از عذرخواهی کردن سر باز می زنند این عوامل را در آن ها جستجو کنید:

1. غرور: برای انسان ها پذیرش اشتباه دقیقا مثل شکستن لبه های غرورشان است. البته این موضوع بسته به سطح غرور و ویژگی های شخصیتی افراد متفاوت است.
2. خجالت زدگی: برخی از افراد از بیم حالات بعدی شرم و خجالت در برابر دیگران بابت اشتباهاتشان حاضر هستند تا سر حد مرگ روی اشتباهاتشان اصرار کنند؛ بدون این که از کسی عذرخواهی نمایند.
3. خشم: اگر فردی پرخاشگر و عصبانی هستید و چندان صبور نیستید می توان حدس زد که شاید هرگز اشتباهاتتان را نپذیرید و در مقابل دیگران جبهه بگیرید.

انواع و اقسام عذرخواهی را بشناسید

1. عذرخواهی برای دلجویی: این نوع از عذرخواهی را حتما همه می شناسند. وقتی که ما مرتکب کار اشتباهی شده ایم و باعث و بانی ناراحتی بقیه هستیم. وقتی که به قرار ملاقات خود دیر می رسید یا بدقولی می کنید باید از این نوع عذرخواهی برای دلجویی بقیه استفاده نمایید.
2. عذرخواهی برای درخواست: در فرهنگ کشورهای مختلف خصوصا فرهنگ شرق عذرخواهی کردن قبل از درخواست کمک یا انجام کاری از طرف دیگران متداول است.
3. عذرخواهی بدون عذرخواهی(!): این نوع عذرخواهی همان طور که پیش تر گفتیم عذر بدتر از گناه است. نوعی از  درخواست عذرخواهی که افراد فقط با زبانشان از دیگران درخواست عفو می کنند؛ اما در چهره آن ها آثار ندامت دیده نمی شود!
4. عذرخواهی به رسم ادب: یکی از هفت گنجی که ما را در برابر دیگران دوست داشتنی می نمایاند به جا آوردن رسم ادب است. عذرخواهی یکی از لوازم ادب است.

نوش دارو بعد از مرگ سهراب نباشید!

عذرخواهی کردن هم اصول خود را دارد. یکی از مشکلات بزرگ ما عذرخواهی دقیقا وقتی است که کار از کار گذشته است. حتی عذرخواهی کردن هم وقت و زمان خاص خود را می طلبد. باید در همه حال پذیرای خطا خود باشیم: حتی:

حتی وقتی 100 درصد مقصر نیستیم…

یکی از بهترین دستاویز ها برای این که ارتباطمان را به همان حال رها کنیم و بی خیال فن بیان عذرخواهی از دیگران شویم این است: من کاملا مقصر نبوده ام! ا

اگر از بیرون به قضیه نگاه کنید حتی وقتی که نسبت تقصیر 1 به 99 باشد باز هم شما به عنوان بخشی از این داستان وظیفه عذرخواهی دارید!

حتی وقتی که غرورتان اجازه رو در رویی را نمی دهد…

گاهی اعتشاشات و اختلافاتی که ممکن است بین جمع های دوستانه یا خانوادگی رخ دهد آن قدر کشدار می شود که حتی ارتباط کلامی و مایل شما را برای رو در رو شدن متوقف می کند. البته این موضوع فقط به خانواده محدود نمی شود. فرض کنید شما با یکی از مشتریان خود بابت فروش یک محصول به اختلاف برخورده اید و این اختلاف آن قدر ریشه دوانده است که دو طرف از دیدن هم بیزار هستند. اما طبق اصول فن بیان ارتباط با مشتری که قبلا هم توضیح داده بودیم باز هم وظیفه شما است که ارتباط کلامی را آغاز کنید؛ حتی وقتی که غرورتان اجازه رو در رویی را نمی دهد.

حتی وقتی که همه چیز دست به دست هم می دهد…

یکی از موارد فن بیان عذرخواهی زمان عذرخواهی کردن است. هر چه قدر که زخم اختلافات تازه است استفاده از مرهم بهتر می تواند به دردها تسکین دهد. هر چه قدر که زمان بگذرد این زخم کهنه تر می شود و بنابراین درمان آن دشوارتر خواهد شد.

در این مواقع هرگز عذرخواهی نکنید!

• برای اعتقادات: باورهای هر کس قطعا باید خط قرمز او باشند و کسی اجازه تجاوز به آن را ندارد. اگر ابراز اعتقاداتتان در طول سخنرانی یا یک بحث دوستانه باعث رنجش خاطر شده است هرگز بابت آن عذرخواهی نکنید!
• بابت انتظارات بی جا: فرض کنید یکی از کارمندان شما با استفاده از فن بیان درخواست موفقیت آمیز افزایش حقوق پا پیش گذاشته است؛ به امید این که شما با درخواست او موافقت کنید. اگر شرایط برای این امر واقعا مهیا نیست جای عذرخواهی وجود ندارد!

چه طور با عذرخواهی پای اشتباهاتمان بایستیم؟

برای این که بار سنگینی که حین عذرخواهی کردن از دیگران به دوش دارید سبک تر شود بد نیست از ترفند های فن بیان عذرخواهی زیر استفاده کنید:

• استفاده از ظنز و حس شوخ طبعی: شوخ طبعی و بیان طنزآمیز دقیقا مثل تاثیر شروع و پایان طنز در سخنرانی هنگام عذرخواهی کردن از بقیه جواب می دهد. مثلا برخی با تقلید صدای متفاوت یا استفاده از الفاظ معروف یا خنده داری که فلان بازیگر یا شخصیت در یک سریال خاص به کار برده است حواس مخاطب خود را از موضوعی که باعث ناراحتی او شده است منحرف می سازند.
• شرح منطقی مسئله: افراد به دنبال عذرخواهی نیستند؛ بلکه مهم تر از عذرخواهی درک ما از اشتباهاتمان است. مثلا اگر به خاطر عجله زیاد و بدون توجه ماشین خود را جلو پارکینگ یکی از ساکنان قرار داده اید بهتر است با شرح دقیق مسئله و تاکید روی عجله داشتن و حواس پرتی خود سعی کنید ناراحتی دیگران را برطرف کنید.

• جبران مافات: در تمام دنیا رسم است به ازا وقت یا هزینه ای که از دیگران فوت شده است عملی را برای جبران این ناراحتی انجام دهند. مثلا اگر مشتری شما بابت کیفیت محصولی ناراضی است بهترین راه جبران مافات با ارائه نمونه دیگری از جنس به او می باشد. اگر فعلا امکان جبران ناراحتی به وجود آمده برای دیگران را ندارید حتما به آن ها تضمین دهید که در آینده نزدیک این مشکل به وجود نخواهد آمد و دیگر جای نگرانی وجود ندارد. بد نیست در این باره نگاهی به تاریخچه عذرخواهی هیئت دولت کشورهای ژاپن و کره جنوبی بیندازید تا ببینید چه طور بابت جبران بی صداقتی یا خطاهای خود از مردم عذرخواهی می کنند!

برای تعیین مسیر زندگی درست اینچا را کلیک کنید

با دانشگاه زندگی همراه شوید

اگر تجربه حضور در جمع بزرگی را خصوصا زمانی که یک گوینده با تجربه و حرفه ای مشغول حرف زدن باشد را دارید حتما به خوبی طعم لذتی را که در آن لحظه به هر کسی دست می دهد را چشیده اید. فقط یک سخنران یا گوینده حرفه ای است که می تواند شنونده را سفت و محکم روی صندلی های نگه دارد یا باعث شود از جایی که هست تا زمانی که سخنرانی تمام نشده جُم نخورد! تنها این سخنرانان هستند که می توانند بدون این که مخاطب احساس خستگی کند او را پرورش دهند، آگاه کنند و باعث رشد او در همان فاصله کوتاه بدون اندک زحمتی شوند. با این حال گوینده هوشمند بودن به این سبک، بایدها و نبایدهای خاص خود را دارد!

اگرچه می توان با استفاده از جملات هیپنوتیزم کننده سخنرانی جذابی را به مخاطبان هدیه داد یا هفت خوانی را برای درگیر کردن مخاطب به وسیله جملات متنوع و زبان بدن از سر گذراند اما گاهی در سخنرانی جملاتی هستند که نباید گفته شوند و مواقعی هستند که باید از شکل گیری آن ها به واسطه پرهیز از این جملات جلوگیری کرد.

هر چند که هر سخنران یا گوینده ای اصول خاصی را برای نمایش هوشمندی خود حین سخنرانی دارد بد نیست این بار به 10 جمله ای که در دانشگاه زندگی پیش روی شما قرار دارد توجه کنید. این جملات هرگز به زبان یک گوینده هوشمند جاری نمی شوند!

جملاتی که گوینده هوشمند هرگز به زبان نمی آورد

گاهی سخنرانی به واسطه جملاتی که نمی گوییم پیروزمندانه تر خاتمه می یابد! چه جملاتی تا کنون به کارگیری آن ها در سخنرانی شما ممنوع بوده است؟ اصلا جملات ممنوعه هم در متون سخنرانی شما به صورت ثابت در نظر گرفته می شود و چنین لیستی وجود دارد؟

از همین حالا لیست ده گانه زیر را ترتیب دهید و حواستان باشد هرگز این ده جمله را به کار نبرید:

هرگز نگویید “صدای من را می شنوید؟”

برای شروع سخنرانی تکنیک های بی شمار خوبی وجود دارد که می توان از آن ها بهره گرفت؛ حتی وقتی که قرار است میکروفون را تست کنیم و بلند داد بزنیم: صدای من را دارید؟ می توانید صدایم را بشنوید؟

این جمله یکی از ضعیف ترین جملاتی است که یک سخنران می تواند برای شروع سخنرانی خود از آن استفاده کند. فکر می کنید اصلا شنونده ای هم وجود دارد که این جمله را از زبان سخنرانان نشنیده باشد؟ به نظرتان این دسته از عبارات بیش از حد کلیشه ای نشدند؟ وقت آن نرسیده است از این جملات پوسیده کمتر استفاده نماییم؟

راهکارهای به درد بخورد: این که بخواهیم از کیفیت و وضوح صدای خود مطمئن شویم بخش جدانشدنی از کار است. به همین دلیل توصیه می کنیم حتما با تیم تدارکات در تعامل باشید و از قبل میکروفون تست شود که هرگز نیازی به گفتن این جمله توسط یک گوینده هوشمند نباشد!

هرگز نگویید: “گوشی و لپ تاپتان را خاموش کنید!”

این جمله را همه ما سرکلاس و در حضور اساتید و معلمان شنیده ایم؛ اما اگر قرار باشد همین جمله تکراری را در محافل عمومی و سخنرانی ها هم بشنویم چه طور؟ احتمالا خیلی از ما به شنیدن آن عادت ندارین و حتی ممکن است بابت آن کمی خشمگین و بی میل شویم. به علاوه این روزها لپ تاپ و موبایل از ابزارهای نوت برداری، ضبط صدا و فیلمبرداری هستند و هر کسی ممکن است بدان هر لحظه نیاز پیدا کند.

جایگزین به درد بخورد: توصیه ما در این موارد استفاده از این جمله است: “لطفا گوشی های خود را روی حالت بی صدا قرار دهید”.

هرگز نگویید: “امروز سرحال نیستیم!”

برای مخاطبانی که مدت ها چشم به راه شما و چشم انتظار شنیدن حرف هایتان بودند، شنیدن این جمله مساوی است با بهانه تراشی یا توجیه عدم آمادگی کافی شما برای سخنرانی کردن. برای مخاطبان هر مشکلی اعم از عدم آمادگی شما یا پرواززدگی، صرفا مشکل شما است؛ و لاغیر!

جایگزین به درد بخور: در چنین مواقعی بهتر است به عنوان گوینده هوشمند هیچ چیزی نگویید. قبل از سخنرانی قهوه بخورید، چرت کوتاهی داشته باشید و هیجان خود را بالا ببرید. ضمنا خود را از استرس سخنرانی و دلشوره ها دور نگه دارید.

هرگز نگویید: “بحث ما خیلی طول نمی کشد!”

هر چند که گفتن این جمله از نظر خودتان و افراد حرفه ای نظیر خود شما ممکن است به منزله وقت شناسی و احترام به وقت مخاطبان باشد اما متاسفانه یا خوشبختانه شنوندگان از شنیدن این جمله سیگنال خوبی دریافت نمی کنند. در واقع در اغلب موارد با این جمله عدم تمایل، عدم آمادگی یا کمبود وقت خود را اثبات کرده ایم!

جایگزین به درد بخور: به جای این جمله با نهایت انرژی بگویید: وقتی که امروز این سالن را ترک می کنید، اطلاعات جامعی به دست آورده اید. به جز اثبات این که شما اعتماد به نفس کافی را دارید باید به مخاطبان خود به نحوی نشان دهید قرار است از این سخنرانی مطالب و اطلاعات خوبی عایدشان شود.

برای خواندن مقالات روانشناسی از جمله روانشناسی خانواده کلیک کنید

دانشگاه زندگی حاوی مقالات بسیاری در زمینه های مختلف است

پیداکردن چیزهایی که باعث می‌شوند، افراد مورد علاقه مثل دوستان، خانواده و یا حتی معشوقه تان لبخند بزند، حظ و لذتی وصف‌نشدنی دارد.

10 راه ساده برای این‌که معشوقه خود را به لبخند وادار کنیم:

در حال حاضر من پشت تمام سبزه‌های این شهر کمین کرده‌ام و به دنبال اشیاء و مسائلی هستم که باعث می‌شود عزیزان من _ مخصوصاً کسی که عاشقش هستم _ لبخند بزند و خوشحال شود. حال، این شیء یا مسئله می‌تواند یک متنِ دست‌نویس از طرف خود من باشد، یا می‌تواند کتابی ساده یا هرچیزی باشد که امیدواریم روزِ معشوقه خود را بسازد و او را سرِ ذوق بیاورد. این هم از چند نکته برای رسیدن به این هدف.

1. به منبعی مطمئن برای دست‌یابی به جک‌های روز رفته، و خنده‌‎دارترین جکی که مشهود است را یادبگیرید و اولِ صبح به او ابلاغ کنید. این یکی از بهترین راه‌ها برای شروع یک روزِ خوب و یا یک استارتِ قدرتمندتر است. و یادتان باشد که آن را ایمیل نکرده یا از کانالی در تلگرام به او فوروارد نکنید، خودتان با روشی که می‌دانید او را خوشحال می‌کند، اجرایش کنید.
2. بدون این‌که به او بگویید، هرهفته یک روز، کارها و وظایف خانه را به دوش کشیده و به او بگویید که می‌تواند خوش بگذراند یا ریلکس کند. این مسئله مثل یک هدی? حقیقی به نظر می‌رسد.
3. مثلاً روزی مثل شنبه را انتخاب می‌کند و اتومبیل او را به کارواش برده و سالم و تر و تمیز به او بازگردانید، این‌طور است که او ابداً به ورزشگاه رفتنِ شما در فلان روزِ هفته گیر نخواهد داد. به عنوان یک کودک، عاشق این بودم که داخل ماشین بنشینم و کارگران کارواش آن را بشویند، این داستان، خاطره‌ای است که همیشه با یادآوری‌اش روحم شاد می‌شود.
4. دفع? بعدی که متوجه شدید همسرتان یک روز سختِ کاری را تحمل کرده است، برای او حمام را آماده کرده تا مقداری از آرامش از دست رفته‌اش را در آن بازیابی کند. اندکی از شمع‌های تزئینی برای تلطیف فضا استفاده کنید، یک موسیقی دلخواه که هردوی‌تان به آن عشق می‌ورزید را پخش کنید، فضا را عاشقانه کنید اما کار را به مسائل جنسی نکشانید. هر کاری به موقع خودش.
5. به یکدیگر حرف‌های قشنگ زده و یکدیگر را برای خودتان عزیز و گرامی بدارید (مثلاً استفاده از کلماتی همچون عزیزم، عزیز دلم، محبوب من و غیره). این کار باعث می‌شود به یکدیگر نزدیک‌تر بشوید. حتی یک قلب در پایان یک اس‌ام‌اس کوتاه می‌تواند این را عملی بکند. هرچه از کلمات و عبارات زیباتری برای یکدیگر استفاده کنید، به هم نزدیک‌تر شده، و وقتی با یکدیگر هستید، لحظات پراضطراب کم‌تری را تجربه خواهید کرد.
6. هر زمان که موقعیتش را دارید شاخه گلی را همراه خود بیاورید. حالا مهم نیست که دسته‌گل باشد یا شاخه گل، یا این‌که دسته‌گل‌تان چه‌قدر بزرگ و رنگارنگ باشد؛ گاهی وقت‌ها یک شاخه گل رز، حرف‌هایی بیشتری نسبت به یک دسته‌گل را منتقل می‌کنند. مثلاً من خودم هربار قبل از این‌که به خانه بروم، از باغچ? همسایه یا از باغچ? حیاط بغلی، چندشاخ? گل می‌چینم و به معشوقه‌ام تقدیم می‌کنم.
7. بدون هیچ دلیل و انگیزه‌ی خاصی با صدای بلند به او بگویید که: (خیلی‌خیلی زیاد دوستت دارم). لازم نیست حتماً لحظ? خاصی را برای گفتنِ این جمله یا عبارت انتخاب کنید، لطفِ این ماجرا به بی‌اختیار بودن یا بی‌قید و شرط بودنش است و باعث می‌شود او دم به دم لبخند بزند یا حتی با صدای بلند قهقهه‌ای دلنشین را تحویل‌تان دهد. این کار، نشانه‌ای از علا? خاص شما به معشوقه‌تان است، البته ممکن است فکر کند که شما مقداری دیوانه هستید، اما ارزشش را دارد.
8. هر زمان که توانستید در ماه یا یه هفته، سعی کنید یک شب خاص را برای معشوق? خود ترتیب دهید. حالا شاید این شب خاص تنها به یک وعده غذا در رستوارن مورد علاقه‌اش محدود شود، اما باعث می‌شود کسی که عاشقش هستید حتی برای لحظه‌ای کوتاه لبخند بزند و به دنیای شما رنگ و بوی تازه‌ای ببخشد. و یادتان باشد که همیشه غذایی مخصوص را برای معشوقه‌تان سفارش دهید.
9. همیشه سعی کنید تا با معشوق? خود کارهای تازه و خاصی را انجام دهید. انجام کارهای تازه و خاص باعث می‌شود تا مغز ماده‌ای به اسم اکسیتاکین، که به نام (هورمونِ نوازش) نیز آن را می‌شناسند، تولید کند. پس هرچه کارهای جدیدتر و خاص‌‌تری با معشوقه‌تان انجام دهید، به یکدیگر نزدیک‌تر خواهید شد و صمیمیت بیشتری بین‌تان قرار می‌گیرد.
10. همسر من برای من داستانی راجع به زمانی که در کودکی یک تلفن همراهِ اسباب بازیِ زرد رنگ می‌خواسته تعریف کرد، و حتی با این‌که سال‌ها از آن زمان گذشته، اما یادآوری حسرتِ آن باعث شد تا بازهم به گریه بیفتد. روز بعد، به تمام فروشگاه‌های اسباب بازی سطح شهر رفته، و مدلی از تعریفات او پیداکرده و برای او خریدم و به او تحویل دادم. هزین? این کار برای من: 4000 تومان، نتیجه: فاقد توان برای قیمت‌گذاری روی آن.

شما مسیر زندگی خود را با چه کسی طی می کنید

برای خواندن مطالب بیشتر کلیک کنید

ما انسان‌ها معمولاً به دنبال تحسین و تایید دیگران هستیم و دوست داریم که اطرافیانمان ما به سرعت، اعمال ما را تایید کنند. البته بهتر است به این فکر باشید که از دست این صحبت‌ها خلاص شوید. در این مقاله می‌خواهیم به شما بگوییم که به چه دلایلی، نباید به نظر دیگران درباره خودتان اهمیت دهید. لطفاً همراه دانشگاه زندگی باشید.

چرا به نظر دیگران درباره خودمان اهمیت می‌دهیم؟

دلیل اینکه تمایل خود را به دانستن نظر دیگران نشان دهیم این است که این موضوع ممکن است به اجداد ما بازگردد و می‌توان گفت که این تمایل حتی در سال‌های بسیار دور و زمانی که انسان‌ها به صورت قبیله‌ای زندگی می‌کردند، وجود داشته و اکنون به ما رسیده است. بنابراین این در خون ماست که به نظر دیگران اهمیت دهیم و آن را در زندگی خود به کار بگیریم. اما واقعاً لازم است این کار را انجام دهیم؟

امروزه می‌توان شبکه‌های اجتماعی را به عنوان نمونه‌ای مدرن از اضطراب اجتماعی و نیاز مورد تایید قرار گرفتن توسط دیگران، معرفی کرد. ما برای عزت نفس خود ارزش قائلیم، آن هم از دیدگاه دیگران و نه دیدگاه اصلی خودمان. ترس از طرد شدن توسط اجتماع، ما را نگران کرده است و بخشی از آن به این دلیل است که خودمان بیش از حد به این موضوع اهمیت می‌دهیم. نمی‌گوییم که نباید از اطرافیان خود، بازخوردهای متفاوت بگیرید و تجربه کسب کنید. فقط منظورمان این است که نباید فقط بخاطر تعدادی حدس و گمان، به نتیجه‌گیری نهایی درباره خودتان و اهدافی که در سر دارید، برسید.

چرا باید نظرات دیگران درباره خود را نادیده بگیرید؟

نگرانی درباره اینکه دیگران چه فکری درباره شما دارند، هیچ کمکی به بهبود وضعیت زندگی نخواهد کرد. بگذارید به یکی از جملات بسیار عالی هیو مک‌لئود اشاره کنیم:

«هرچه مسیر دشوارتر باشد، بیشتر تنها می‌شوید.»

انسان‌ها دوست دارند درباره دیگران فکر کنند. این بخشی از فطرت و طبیعت ماست اما اینکه کاملاً تحت سلطه عقاید و تفکرات دیگران باشیم، کار درستی نیست. هر کدام از ما باید فردی مختار و آزاد باشیم و کنترل تفکرات خود را در دست بگیریم. اما این کار ممکن نیست، مگر اینکه عادت کنید به نظر دیگران درباره خودتان و رفتارهایتان، اهمیتی ندهید.

شما با عواقب این موضوع مواجه می‌شوید، نه دیگران. بنابراین اینکه دیگران چه نظری می‌دهند، نباید برایتان مهم باشد. در نهایت این شما هستید که باید با عواقب و نتایج تصمیمات روبه‌رو شوید.

آخرین چیزی که می‌توانیم در این رابطه بگوییم، این است که اهمیت دادن به نظر دیگران باعث اختلال اضطراب اجتماعی می‌شود که یک بیماری علمی و ثابت شده است. از این عبارت برای افرادی استفاده می‌کنند که به دنبال تایید شدن در اجتماع هستند و از این نظر دچار نگرانی می‌شوند. بنابراین اصلاً منطقی نیست که سلامت ذهن و روان خود را بخاطر نظر افراد دیگر که حتی غریبه هستند و شناخت درستی از شما ندارند، به خطر بیندازید. داشتن یک زندگی آرام که در آن به خوبی با تفکرات و اعمال خود آشنا هستیم، موضوع بسیار مهمی است که باید برای رسیدن به آن تمرکز کنیم.

 

اگر در مورد مسائل روانشناسی خانواده از قبیل خیانت و ازدواج و طلاق و... سوالی دارید ما شما را راهنمایی می کنیم

با دانشگاه زندگی همراه شوید

چرا مردم فلان کار را انجام می‌دهند؟ اخلاق و رفتار انسان، از همان آغاز آفرینش برای دانشمندان و پیغمبران و حتی شفادهندگان، یک علامت سوال بزرگ باقی مانده است.آیا دوست ندارید که بدانید فردی نزدیک و صمیمی با شما چرا فلان رفتار را انجام داد؟ آیا باارزش‌تر این نیست که شما خودتان را واضح‌تر و روشن‌تر ببینید، مثلاً به طور کاملا واضح و بی‌آلایش نیازها، تصمیمات، گرایشات و انگیزه‌های درونی‌تان را ببینید؟

در حرف? شغلی من به عنوان یک معلم و استاد انرژی درمانی، شخصیت شناسی و تحقیقاتِ این حوزه‌ی روان‌شناسی را ابزاری قدرتمند و مؤثر در امر خودشناسی و خودآگاهی تلقی می‌کنم. شخصیت شما از کجا نشأت می‌گیرد؟ آیا ممکن است که تجربیاتِ دفن شده در عمیق‌ترین بخش حافظ? شما، حالا و امروزه، کردار و پندار و سلامت شما تعیین کنند؟

شخصیت شناسی به دنبال یافتن یک توضیح مناسب و صحیح برای این سوال است که آیا تجربیات دوران کودکی، توان باقی ماندن تا زمان بزرگ‌سالی و حتی تأثیر بر روی رفتارهای یک فرد بزرگ‌سال را دارند، یا همچنین می‌توانند بر روی شکل و شمایل بدن، سلامت جسمی، خوشحالی و رضایت از زندگی و سلامت روحی نیز تأثیرگذار باشند؟ در طی صدسال گذشته کسانی که در حوزه‌های روان‌شناسی و انرژی درمانی اسم و رسمی داشتند، سعی کردند تا با همکاری با یکدیگر رابط? بین فکر و عمل فرد، و نوعِ شکل و شمایل بدن، مرضی که به آن مبتلا می‌شود و محرکات انرژی و چاکراه‌های او را بیابند.

روان‌پزشک اتریشی، ویلهلم ریچ اولین کسی بود که متوجه شد بیشتر مراجعانش به درون پنج دسته بندی عظیم جای‌گیر می‌شوند. او متوجه شد که تجربیاتِ مشترکِ زمان کودکی سبب می‌شود تا اشکال بدن نیز مشابه باشند و همچنین این افراد، محرک‌های روانی مشترکی را با یکدیگر دارند. در برخی موارد، بچه‌ها زخم‌های روحی شدیدی را تجربه می‌کنند، تا جایی که به طور کلی احساسات خود را مسدود می‌کنند و از یک سیستم دفاعی خاص در برابر تمام جهان استفاده می‌کنند.

تحقیقات دیگری که در ادام? این نظریه صورت گرفت سبب شد تا عوامل خارجی دیگری نیز به این پنج دسته اضافه شوند، همچون اطلاعاتی راجع به درس‌هایی که این شخص از زندگی آموخته و هدف زندگیِ او.

این هم از پنج نوع شخصیتی که می‌تواند مشخص کند، هر فرد در هر دسته چه دیدگاهی نسبت به زندگی و جهان دارد. البته گفتنی است که یادتان باشد، این اسامی تنها و تنها مختص به مطالعات شخصیت شناسی هستند و ممکن است در دیگر حوزه‌های روان‌شناسی معانی متفاوتی را ارائه کنند:

اسکیزوئید _ شخصیت اسکیزوئید، قلمروی دارد که از قبل به دست احساس ناخواستگی و ناامنی تسخیر شده است. یک مادرِ ناراحت و یا ناراضی، یک تولد سخت و یا حتی یک پایان تلخ برای زندگی گذشته می‌تواند به این عقده‌ی روحی منجر شود. فردِ اسکیزوئید از جهان می‌ترسد و همواره انتظارِ اتفاقات ناگواری را دارد. بدن آن‌ها معمولاً شکلی این‌چنینی دارد: قدبلند، لاغر؛ با مفاصلی ضعیف و دست و پاهایی سرد.

 

مسیر زندگی خود را درست تعیین کنید

دانشگاه زندگی با شماست